عادتم شده در روزهای بی تو بودن
..
این پنجره ها را باز کنم
شاید نسیمی از سوی تو بوزد...
تو که نباشی ...
انگشتهای من ..
گویا دچار یک عصر یخبندان شده اند...
حرکتی ندارند...
و واژه ها در یک سردرگمی بسر میبرند...
برای تو ننویسم...
مثل مرداب میشوم......