برای کسی که دوستش می دارم

برای کسی که دوستش می دارم

خاطره های گذشته را در تونل سرگشته ی زمان  که

ثانیه شمارها در پیچ پیچ آن گیجی گرفته اند را مرور می کنم...

می رسم به  دلتنگی های شبانه ام...

و دفتر خاطراتم که پر شده از نوشته های خط خطی....

کودک حرف ناشنوای دلم هی بهانه می گیرد..

بهانه پشت بهانه...

حالا من مانده ام و دل بیقرارم..

دلی که باندازه ی یک کاسه ی خون غم دارد.

دلی که تو را به فرداها سپرد...

دلی که تو را می خواست و ..

تو را دوست داشت و ...

و تو نازنینش بودی و...

و دلی که برایت آرزوی خوشبختی کرد .....

ولی.....