دوستت دارم تنها بهانه واسه زندگی
دوستت دارم تنها بهانه واسه زندگی
در
پایان زندگی، از روی تعداد مدرک هایی که گرفته ایم، میزان مالی که اندوخته
ایم و کار های بزرگی که به انجام رسانده ایم، در باره ی ما داوری نخواهد
شد، بلکه از ما خواهند پرسید: آیا گرسنه ای را سیر کرده ایی ؟ برهنه ای را
لباس پوشانیده ایی ؟ و بی خانه ای را پناه بخشیده ایی؟ گرسنه ی نه فقط
لقمه نان که گرسنه ی عشق، برهنه ی نه فقط از تن پوش که برهنه ی از عزت و
احترام انسانی و بی خانه ای نه فقط از خشت و گل که بی خانمان به سبب طرد و
رانده شدن.((مادر ترزا))
و چقدر در این میان دلهای ما کوچک هست آنقدر در پی آرزوهایمان در کوچه پس
کوچههای حسرت سرگردانیم که نه دهان تشنه میبینیم نه کودک بی کفش و نه زاهد بی
سر پناه وای بر ما که به کجا رهسپاریم...